Toen een man, Calvin genaamd, van zijn werk naar huis reed, kreeg hij het overweldigende gevoel dat hij van een bepaalde afrit moest afstappen. Hij had die route nooit eerder genomen, maar besefte al snel waarom hij daar moest zijn. Aan de zijkant, bij de berm van de snelweg, lag een gewonde hond helemaal alleen. Calvin stopte en zodra hij op het punt stond uit zijn auto te stappen, verschenen de autoriteiten, schrijft ilovemydogsouch
Calvin wist dat dit geen goed teken was. Hij wilde de hond zelf helpen, maar toen Dierenbescherming eenmaal betrokken was, moesten er protocollen gevolgd worden. De arme hond was doodsbang toen de mannen in uniform hem naderden. Ondanks zijn verwondingen probeerde hij zelfs weg te komen.
De arme hond werd vervolgens opgenomen en zeven dagen vastgehouden. Dierenbescherming moest afwachten of er iemand naar voren kwam om de hond op te eisen. Calvijn was zichtbaar van streek. Hij wist dat de hond niet thuishoorde in een koude kennel. Vooral met zijn forse verwondingen en zijn overweldigende angst. Hij staarde alleen maar naar de muur, in de hoop te verdwijnen.
Calvin nam contact op met een vriend, Kendahl genaamd, die reddingservaring had en ze legde Calvin uit dat het een uitdaging zou zijn om deze hond in huis te nemen. De hond raakte zwaargewond en de behandeling ervan zou erg duur zijn.
Op dit moment zou de hond waarschijnlijk geëuthanaseerd zijn, maar Calvin zou er niets van horen! Zijn been moest geamputeerd worden en Calvin besloot zelf geld in te zamelen voor zijn operatie! Kendahl vond het ook geweldig om te helpen. Ze besloten de hond Ike te noemen.
Toen Ike eenmaal geopereerd was, maakten zowel Calvin als Kendahl zich zorgen. Een hond als Ike had extra TLC nodig. Zijn angst was op zichzelf al slopend. Kendahl besloot dat Ike het beste met haar was, als haar pleeggezin. Ze had de tijd om aan zijn bed te zijn. En dat is wat Ike het meest nodig had.
Kendahl bracht niet alleen tijd door met Ike, ze werkte om hem specifiek te laten zien dat ze hem nooit pijn zou doen. Het kostte zeker moeite, maar Ike begon bij te komen. Kendahl was eindelijk klaar om haar kat, Uno, aan Ike voor te stellen. Ze verwachtte wat snuffelen en misschien wat kwispelen. Wat ze niet had verwacht, was een band die haar leven zou veranderen!
Verbazingwekkend genoeg bleef Ike verbeteren, zowel fysiek als emotioneel. Kendahl realiseert zich dat hij haar binnenkort zal moeten verlaten en naar een eeuwig thuis zal gaan. Het breekt haar hart een beetje, maar ze legt uit dat als ze geen dieren opvangt en ze niet helpt bij de overgang naar hun nieuwe leven, ze geen ruimte zal hebben om dit te blijven doen. Hoewel ze Ike wil houden, weet ze wat haar roeping is en dat is doen wat zoveel anderen niet kunnen. Bekijk de onderstaande video om Ike’s verhaal en zijn geweldige transformatie te zien!
Bron: ilovemydogsomuch.tv