Niets lijkt op het bezitten van een krokodil van vijf meter en 500 kilogram, het kan worden omschreven als een van de gevaarlijkste dieren die ooit zijn geweest. Het is vrij moeilijk te geloven, maar deze man uit Costa Rica, Gilberto Shedden, had een enorme en ook eng uitziende krokodil genaamd Pocho en hij zwom er elke dag mee in de rivier – al meer dan twintig jaar.
Shedden, een visser, toeristengids en ook bioloog uit Siquirres, in de provincie Limon, Costa Rica, vond Pocho op het moment dat hij stervende was op de financiële instellingen van de plaatselijke Reventazon-rivier. De krokodil werd met het linkeroog in het hoofd geschoten, misschien door een boer die boos was op het dier dat zijn kudde koeien uitbuitte.
Shedden was niet van plan de krokodil daar achter te laten en nam hem ook mee naar huis in zijn boot. Hij koos ervoor om de krokodil weer gezond te maken.
Shedden werkte heel hard aan de krokodil en voedde hem met 30 kg vis en ook kippen per week. Hij copuleerde hem ook ‘s nachts. Om de krokodil aan te moedigen om te eten, vervangt hij het kauwen van voedsel door zijn mond, waarbij hij hem zowel kusjes als knuffels geeft. Volgens Shedden had de krokodil meer liefde nodig dan het eten om weer gezond te worden.
De krokodil werd Pocho genoemd door Shedden. Een krokodil is een wild dier, om Pocho rechtmatig op te heffen, had Sheddan een vergunning voor wilde dieren nodig van de Costa Ricaanse autoriteiten. Tot die tijd verborg hij de krokodil in een verborgen vijver in een naburig bos.
Toen Pocho weer gezond was, werd hij vrijgelaten in een nabijgelegen rivier, maar toen Sheddan de volgende ochtend wakker werd, ontdekte hij dat de krokodil zich verslapen had op zijn buitenterras.
Op dat moment besloot Sheddan om de krokodil buiten zijn huis in het water te houden en hij werd ook beschouwd als een lid van zijn gezin. Ze brachten twintig jaar met elkaar door, spraken en speelden met elkaar. De krokodil is zelfs getraind om op zijn eigen naam te antwoorden.
Ze begonnen zelfs wekelijks vervangende reizigers van over de hele wereld uit te voeren in een kunstmatig meer bij Finca Las Tilapias, Costa Rica. Beiden werden ook gepakt voor de documentaire getiteld ‘The Man That Swims With Crocodiles’ van de Zuid-Afrikaanse filmmaker Roger Horrocks kort voor de dood van Pocho.
Volgens hem zou de schotwond aan het hoofd van de poncho de geest van de krokodil kunnen hebben geschaad, wat de gewone acties van het huisdier zou kunnen hebben veranderd, aangezien verschillende eigenaren van reptielachtige huisdieren door hun huisdieren waren geslagen.
Dus volgens hem was het leven van Sheddan in gevaar toen hij bij Pocho was. Maar Sheddan is het er absoluut niet mee eens, hij zei dat als het maar 2 of 3 jaar was, er misschien iets was gebeurd, maar na 23 jaar voor elkaar zorgen, was het niet haalbaar.
Pocho stierf een natuurlijke dood buiten het huis van Shedden en er werd ook een openbare begrafenis gehouden voor de krokodil. Momenteel heeft Sheddan te maken met een gloednieuwe krokodil die Pocho II heet.
Hoewel hij ernaar streeft om dezelfde relatie op te bouwen als hij de originele Pocho liet zien, lijkt langdurig succes met deze krokodil tamelijk onzeker. Pocho was een geschenk voor Sheddan en ze genoten van een uitstekende samenwerking.