Dit is het oprechte moment waarop een bezoeker van een dierentuin haar pasgeboren baby voorstelt aan een moedergorilla die duidelijk gefascineerd is door de menselijke nakomelingen.
Het gebeurde allemaal toen Emmily Austin naast de gorilla’s in de Franklin Park Zoo in Boston ging zitten met haar vijf weken oude zoontje Canyon.
Michael Austin, de echtgenoot van Emily, filmde het ontroerende moment waarop Kiki de gorilla haar gezicht tegen het raam van het verblijf drukte om baby Canyon van dichterbij te bekijken.
Zie het zelf in onderstaande video:
De ernstig bedreigde westelijke laaglandgorilla heeft vijf kinderen en is duidelijk geïnteresseerd in baby’s.
In de video hoor je verschillende mensen hoorbaar hijgen en ‘oh mijn god’ uitroepen terwijl de gorilla het glas nadert.
Kiki tikt op het raam en wijst recht naar Canyon, het lijkt alsof ze zijn hand probeert vast te houden.
Emmily wijst dan achter Kiki en zegt ‘kijk naar haar baby’, voordat de intelligente gorilla Pablo de babygorilla optilt om haar bezoekers te laten zien.
Mevrouw Austin vertelde News Center Maine: ‘ Ze bleef maar om de hoek van de grot kijken en ik dacht: “Ze kijkt naar Canyon.”
‘Meer dan vijf minuten zat ze daar alleen maar naar te kijken [Canyon]zo liefdevol naar hem te staren.’
‘Toen ik die dag de dierentuin binnenliep, had ik nooit kunnen vermoeden dat we die ervaring zouden hebben gehad. Het was zo mooi, en we liepen net over de maan naar buiten.’
Blijkbaar heeft mevrouw Austin een paar keer gezegd dat Kiki geïnteresseerd was in de baby, maar hij dacht dat ze het zich maar verbeeldde.
‘De volgende keer dat ze oogcontact maakte met Kiki, hield ze Canyon weer omhoog en zwaaide naar haar toe, toen greep Kiki Pablo en zette hem op haar been om hem naar ons toe te dragen.
Austin zei: ‘Toen ik die dag de dierentuin binnenliep, had ik nooit kunnen vermoeden dat we die ervaring zouden hebben gehad. Het was zo mooi, en we liepen net over de maan naar buiten’
‘Mijn vrouw zat op de grond en Kiki kwam naar ons toe en begon meteen met ons te communiceren.
‘Het was een van de meest verbazingwekkende ervaringen om te zien hoe ze Canyon’s hand probeerde vast te houden, hem door het glas likte, en ze bleef maar naar ons wijzen en vervolgens naar hem, bijna alsof ze ons vertelde: ” Dat is jouw kindje”.
‘Ze praatte tegen ons met haar handen. Pablo duwde op een gegeven moment zelfs zijn gezicht tegen het glas en ze keken samen naar hem, neuzen tegen elkaar.
‘Mijn vrouw en ik hadden allebei tranen in onze ogen en verschillende mensen vertelden ons dat ze zoiets moois nog nooit in hun leven hadden gezien of meegemaakt.
‘Zo’n ongelooflijke herinnering om ooit met onze zoon te delen!’