Het leven op straat is al wreed genoeg. Dakloze dieren lijden honger, gebrek aan onderdak en schoon water, en gevaar door tegemoetkomend verkeer terwijl ze drukke straten oversteken op zoek naar voedsel. Het is vermoeiend en meedogenloos. In veel delen van de wereld lopen zwerfdieren ongebreideld rond. Het is niet mogelijk om ze allemaal te huisvesten, maar veel organisaties, zoals Animal Aid, doen er alles aan om zoveel mogelijk dieren te helpen.
De reddingsgroep kreeg een telefoontje over een hond met ernstige schurft. Schurft is altijd een uitdaging om te behandelen, maar haar geval was zo uitgebreid dat ze al haar vacht had verloren, waardoor ze werd blootgesteld aan secundaire huidinfecties, parasieten en mogelijke zonnebrand die fataal zou kunnen zijn. Dierenhulp stuurde vrijwilligers om de hond te helpen. Ze verwelkomde de traktaties van de vrijwilliger omdat ze begrijpelijkerwijs uitgehongerd was, maar ze was niet van plan om opgepakt en meegenomen te worden.
De hond was niet alleen op zijn hoede voor mensen. Ze had een goede reden om op straat te blijven. Ze was een nieuwe moeder en haar baby’s waren van haar afhankelijk. Het kostte veel overhalen en veel hondensnoepjes, maar de vrijwilliger was eindelijk in staat dicht genoeg bij mama te komen om haar op te halen. Nu was het tijd om haar puppy’s te zoeken.
Een van Momma’s pups zag er goed uit, maar de andere baby, Coco genaamd, was er slecht aan toe. Ze had ook last van schurft. Haar ogen zagen er ook niet goed uit. Ze leek zwak en verward. De vrijwilliger pakte de pup op en bracht haar naar haar moeder. Ze zouden beide honden samen naar het opvangcentrum brengen.
Mama werd op de onderzoekstafel gelegd. Haar arme lichaam was doorzeefd met schurft. Ze had actuele antibiotische zalf en dagelijkse medicinale baden nodig. Ze hoopten dat ze met hun ijver en goede voeding volledig zou herstellen. Mama was bang, maar het medische team deed haar best om haar te kalmeren.
Vervolgens werd Coco gekeurd. De kleine puppy baarde het medische team zorgen. Ze was lethargisch en ondergewicht. Ze gaven Coco veel geruststelling en liefde, waarna ze de plaatselijke behandeling ook op haar huid aanbrachten. Ze zou ook dagelijks medicinale baden nodig hebben. Gelukkig konden mama en baby samen in het opvangcentrum blijven tot ze hersteld waren.
Toen de honden eenmaal gesetteld waren, was het tijd voor hun eerste maaltijd. Momma en Coco waren niet gewend om opgesloten te zitten in een kennel, noch om in deze hoedanigheid met mensen om te gaan. Toen een vrijwilliger binnenkwam met een grote bak eten, waren de honden eerst wat ongerust. Maar toen de vrijwilligster eenmaal neerknielde en liet zien dat ze alleen de beste bedoelingen had (en een heerlijk bakje eten!), kwamen de honden naar haar toe en begonnen te eten. Het verwarmde ieders hart meteen.
Hoewel de honden veilig waren, bevonden ze zich in een vreemde omgeving. Coco zo klein en zo fragiel, nestelde zich elke kans die ze kreeg tegen haar moeder aan. Ze kon alleen slapen als ze in het lichaam van haar moeder zat. Het was prachtig om te zien. Hun band was zo duidelijk en zo puur.
Na een paar weken van ijverige behandeling, gingen Coco en haar moeder drastisch vooruit. Coco had zelfs de energie om te spelen en mama werd er een beetje gek van. Het schattigste gebeurde toen en de vrijwilligers waren vol ontzag. Coco hield haar moeder goed in de gaten en deed alles na wat ze deed. Als mama in haar oor krabde, deed Coco dat ook. Als mama ging zitten, deed Coco dat ook. Coco wendde haar ogen niet van haar moeder af en het was buitengewoon schattig.
Bekijk de onderstaande video om te zien wat er daarna met Momma en Coco gebeurt. We zijn Animal Aid eeuwig dankbaar en alles wat ze doen voor de gemeenschap. We realiseren ons dat er meer zwerfdieren zijn dan ze aankunnen, maar ze doen hun uiterste best!
freestar
Bekijk de video: