Moederdolfijn met een gebroken hart laat het lichaam van haar baby niet los

Michael McCarthy was aan het kanoën door de Intracoastal Waterway nabij St. Petersburg, Florida, toen hij de bekende flits van zilver in het water voor hem zag. Een dolfijn zwom in de buurt en ze leek een klein, slap lichaam te wiegen.

Aanvankelijk dacht McCarthy dat de dolfijn net haar avondeten had gevangen, maar terwijl hij toekeek, ontvouwde zich een hartverscheurende scène voor hem.

“Het kostte me een minuut om te accepteren wat ik zag toen ik de dolfijn voor het eerst zag”, vertelde McCarthy, de eigenaar van de See Through Canoe Company, aan The Dodo. “Ik wilde geloven dat het een grote roodbaars was of zoiets, maar al snel werd duidelijk dat het een dood kalf was.”

McCarthy haalde zijn camera tevoorschijn en begon de begrafenisstoet van de moederdolfijn te filmen. Ze besnuffelde het lichaam van haar kalf en streelde het in een dans van verdriet.

Gelukkig was ze niet alleen. Een mededolfijn zwom naast haar, in een schijnbare poging om zijn vriend te beschermen en te troosten. “Terwijl de moeder via de Intracoastal Waterway naar het noorden trok, voegden andere dolfijnen zich over korte afstanden bij haar en vervolgden hun weg,” zei McCarthy, “behalve één dolfijn die de hele tijd bij de moeder bleef.”

Het kalf bleek het slachtoffer te zijn van een aanvaring met een motorboot – iets wat McCarthy maar al te vaak heeft meegemaakt. “Te oordelen naar de littekenpatronen op de kuit is het waarschijnlijk geraakt door een bootpropeller,” zei McCarthy. “Ik heb het grootste deel van mijn leven op het water doorgebracht en veel tijd in de buurt van zeekoeien en dolfijnen, dus helaas weet ik heel goed hoe propellerwonden eruit zien.”

Dit maakte McCarthy nog meer vastbesloten om het verdriet van de dolfijn op film vast te leggen, in een poging om “het bewustzijn te vergroten van een probleem dat ik de hele tijd zie”, merkte hij op.

Een veel voorkomende misvatting onder watersporters is dat dolfijnen “te snel zijn om geraakt te worden”, merkt McCarthy op, maar dat is gewoon niet waar. “De kalveren zijn nog kwetsbaarder omdat ze niet zo snel kunnen zwemmen en veel vaker naar de oppervlakte moeten voor lucht”, voegde hij eraan toe.

Eerdere studies suggereren dat walvisachtigen – dolfijnen en walvissen – rouwend gedrag vertonen, vooral moeders die rouwen om hun dode kalveren.

McCarthy plaatste de video vorige week op Twitter en is sindsdien meer dan 76.000 keer bekeken.

“Het was echt moeilijk om naar te kijken”, schreef McCarthy op Twitter. “Dat beeld zal nog wel even in mijn hoofd blijven zitten.”

Leave a Comment