Deze dierbare baby’s werden op een vreselijke, enge plek achtergelaten alleen omdat ze ziek waren. Hun baasje heeft liever dat ze helemaal alleen sterven dan dat ze worden behandeld.
Ze zijn zo jong en kunnen niets voor zichzelf doen. Ook werden ze gedumpt in een landbouwwaterweg die geen uitweg meer heeft, schrijft ilovemydogsomuch.
Elke keer dat de baby’s geluiden dichterbij hoorden komen, dachten ze dat het hun baasje was dat hen kwam halen. Ze zouden opfleuren, helemaal opgewonden, en dan waren ze keer op keer teleurgesteld. Wat een afschuwelijke manier van leven!
Het enige wat hielp was elkaar hebben. Ze zouden elkaar troosten met knuffels en kusjes.
Eindelijk hoorde iemand over de puppy’s. Een heel aardige man wilde hen helpen. Dit is een heel arm gebied en hij had heel weinig geld, maar hij kwam, klom over de muur en bracht ze wat eten en water. Toen belde hij een dierenreddingsgroep. Hij kon het zich niet veroorloven om ze zelf naar de dierenarts te brengen.
De redders arriveerden, enthousiast om te helpen. Ze klommen eroverheen en renden naar de puppy’s. Ze waren zo verdrietig om te zien hoe jong ze zijn en hoe ziek ze zijn geworden. Ze scheppen een puppy op, maar dan rent de andere baby weg. Ze stopt en kijkt dan achterom naar de reddingswerkers alsof ze wil dat ze haar volgen.
De kleine pup leidt de redders naar haar andere zusje. Die het niet heeft gehaald. Ze was gestorven van de honger en de ijskoude temperaturen. Ook al is ze er niet meer, de overlevende zus probeert haar nog steeds wakker te maken met haar pootjes.
Ze nestelt zich tegen haar zus aan en legt haar gezicht op het hare. Het is heel emotioneel om te zien. Ze moeten de puppy wegwrikken zodat ze haar en haar andere broer of zus kunnen redden. Ze vinden het jammer dat ze te laat waren voor de derde pup.
Nu is het tijd om ze naar het warme medische centrum te brengen en ze de hulp te geven die ze nodig hebben. Eerst worden ze getest op ziektes.
De huidschaafwonden onthullen dat ze Demodex-schurft hebben. Dit is gelukkig goed te behandelen. De dierenarts zegt dat hun verwaarlozing bijzonder wreed is omdat het een behandelbare ziekte is. Waarom niet het juiste doen en ze naar een asiel brengen? We zullen het nooit begrijpen!
Na enkele maanden behandeling en verblijf in een pleeggezin zijn de pups gezond en gelukkig! Ze werden geadopteerd door een liefhebbende familie die de broers en zussen bij elkaar hield. Na alles wat ze samen hadden meegemaakt, wilde niemand ze scheiden!
We zijn geschokt door hun verlatenheid en wrede eigenaar, maar we zijn zo dankbaar dat ze gered zijn. Ja, ze waren te laat voor hun andere zus, maar we moeten ons concentreren op het goede. Twee levens werden gespaard en ze maken het nu goed. Bekijk hieronder hun verhaal! En vergeet niet te vertellen dat dit soort verlating niet wordt getolereerd!
Oorspronkelijk verschenen op : ilovemydogsomuch.tv