Als onze honden ouder worden of ziek worden, veranderen onze verantwoordelijkheden niet, schrijft ilovemydogsomuch
Keer op keer zien we verhalen over hondenbezitters die hun oude honden “inruilen” voor puppy’s. En zieke honden die gedumpt worden omdat de eigenaar geen veterinaire zorg wil of kan betalen.
Er is nooit een reden om een hond in de steek te laten. In dit verhaal begon een hond genaamd Bong het leven zoals de meeste honden doen: gezond en actief. Maar toen plotseling, uit het niets, begaven zijn achterpoten het en kon hij ze niet meer gebruiken. In plaats van hem de hulp te geven die hij nodig heeft, heeft zijn baasje hem in een kartonnen doos gedumpt!
Een vriendelijke oudere dame hoorde zijn geschreeuw. Ze rende naar de kist en redde hem! De vrouw die ze in de stad ‘oma’ noemen omdat ze de oudste is, besloot dat ze voor hem zou zorgen, ook al is ze vrij arm. Ze voedde hem met haar eigen eten. Ze maakte een bed voor hem uit een doos en veel dekens. Ze vervoerde hem ook door de stad zodat hij frisse lucht zou krijgen. Ze houdt zo veel van Bong!
Toen Bong alleen wilde rondlopen, maakte oma speciaal verband voor hem en legde een zachte deken op zijn benen zodat hij niet gewond zou raken. Dat was alles wat ze voor hem kon doen, maar het was veel meer dan zijn baasjes ooit deden!
Oma hield zoveel van Bong dat ze ‘s nachts niet eens ging slapen totdat Bong in de buurt was ingestopt en als eerste in slaap viel!
Op een dag kwam er een groep vrijwilligers langs. Ze hadden gehoord over Bong en oma en wilden hen wat cadeautjes brengen. Bong kreeg een gloednieuw bed en lekker hondenvoer. Ze gaven hem ook wat nieuw speelgoed. Toen gaven ze oma het beste cadeau!
Ze vertelden oma dat ze een medisch centrum hadden gevonden dat Bong kosteloos zou helpen. Zij noch Bong zouden moeten lijden omdat ze niet veel geld had. Oma huilde!
Bong ging met zijn nieuwe vrienden en oma naar zijn nieuwe dokter. Hij had een honden-MRI. De resultaten waren uitstekend! Uit de scans bleek dat hij myelitis had, wat in 70% van de gevallen te genezen is!
Het enige nadeel was dat Bong uitgebreide behandeling en fysiotherapie nodig zou hebben. Hij zou in het ziekenhuis moeten blijven om beter te worden. Oma wist dat dit het beste voor Bong was, maar ze zou hem zo missen. Ze huilde terwijl ze hem gedag omhelsde.
Met dagelijkse therapie begint Bong te verbeteren. Hij heeft gemakkelijk al het personeel voor zich gewonnen met zijn lieve karakter. Ten eerste kan Bong lopen…
Laten we dat nog eens zien, BONG!
Elke keer dat Bong vorderde, belden ze oma. Toen kwam oma op bezoek. Oma zo blij te zien dat Bong het zo goed deed. Ze kon niet wachten om hem te knuffelen en hem te vertellen wat een brave jongen hij is! De verzorgers laten oma zien wat ze thuis moet doen om zijn benen te helpen.
Bong is zo blij om te pronken voor oma en dan geeft hij haar de grootste knuffel.
Vervolgens komt er een speciale gast naar Bong. In ons eerste verhaal over Bong hadden we het over zijn beste vriend, of eigenlijk zijn vriendin. Ze komt hem de volgende keer opzoeken! Voor de behandeling zag Bong er zo verdrietig uit dat hij niet met zijn vriendin kon spelen, maar nu kan hij haar achtervolgen. Hij is zo blij!
Bong is zo blij om naar huis te gaan! Oma geeft hem zijn welkom thuis cadeau. Een nieuw harnas! Nu ze hem niet meer hoeft rond te sjouwen, krijgt hij een nieuw harnas om naast haar te lopen!
Bong blijft verbeteren. Het is nog te vroeg om hem te castreren, maar dat zal de volgende stap van de dierenarts zijn zodra Bong’s zenuwen wat meer herstellen en zijn spieren sterker worden.
Bron: ilovemydogsomuch.tv