Honden zijn net mensen, ze sluiten zichzelf emotioneel af wanneer ze worden afgewezen door een geliefde, schrijft thepetneeds
Jordy een Duitse herder dat dit verhaal daarnaartoe, tijdens een gelukkige leefomgeving, tot op de dag van vandaag bij zijn gezin woonde het was bij zijn familie geweest het bleef altijd speels en gelukkig.
Toch besloot de familie op een mooie middag dat zijn twee maanden oude pup bij een dierenasiel moest worden achtergelaten. De familie werd naar het asiel gestuurd, als herinnering met zijn favoriete speelgoed, deken en wat eten, en was niet meer nieuwsgierig om van deze hond een deel van hun leven te maken.
Gewoonlijk voelen alle dieren zich verdrietig als ze naar het dierenasiel komen omdat ze het verdienen en dat ze een gezinshabitat nodig hebben. Deze honden leven hoogstens het liefst met liefdevolle mensen om zich heen en zijn gelukkiger met hun gezin, ook de leefomgeving van een dierenasiel past nooit bij hen.
Sinds de dag dat deze hond naar de opvang is gekomen, is hij van streek en verdrietig, hij slurpt gewoon een beetje water en kauwt een paar korrels voedsel.
Jordy wordt meestal alleen in zijn kennel gevonden, en aangezien hij de familie mist waar hij niet bij zal zijn, huilt deze baby ‘s nachts tijdens het slapen. Honden op deze leeftijd zijn meestal geneigd om te spelen en te genieten en het is niet de bedoeling dat ze huilen in de gebruikelijke omstandigheden, maar dit is vaak iets dat volledig tegenovergesteld is aan wat deze hond doet.
Het zoeken naar een vervangend huis is iets cruciaals geworden, omdat dit niveau van verdriet van de kant van deze pup sommige dingen vreselijk zijn, zodat hij zijn leven weer gelukkig zal doorbrengen.
Bron: thepetneeds.com