Honden zijn de meest toegewijde huisdieren als het om hun eigenaren gaat. Maar ook de loslopende honden bewijzen deze inzet zonder zelfs maar bij elkaar in huis te zijn.
Zijn maatje was niet de normale. De professor Carmelito Marcelo van Mabalacat City College in Pampanga, Filippijnen, was degene die 4 jaar lang voor de hond Buboy zorgde. Hij bood hem liefde aan, voedde hem elke dag en bouwde ook samen een vriendschap op.
Helaas wordt op een dag de leraar ziek, maar wat zijn medewerkers ontdekken iets vreemds. De hond bleef elke dag op hem wachten. Zo’n toegewijd huisdier!
Dit was het punt waarop Kristina, een collega van de professor, besloot de hond te nemen en hem ook naar de leraar te sturen, om hem voor de laatste keer te zien.
Helaas, na 2 weken van hun ontmoeting, toen ze elkaar zagen, werd Marcelo veel zieker en moest daarom naar het ziekenhuis. Medische professionals deden alles wat ze konden, maar Marcelo stierf.
Demafelix bracht Buboy naar Marcelo’s kielzog, waar hij zich over zijn kist boog om afscheid te nemen. Maar daarna duwde hij tegen de grond, op deze manier verliet hij nooit Marcelo’s zijde.
Honden worden een deel van ons leven. Het zijn familieleden. Ze hebben gewaarwordingen die vergelijkbaar zijn met die van mensen.
Deel als je het eens bent!