Niemand had verwacht dat Sadie zou terugkeren naar het asiel toen ze in 2014 vertrok. Ze keerde vorige maand echter terug toen haar familie haar overdroeg. Kort later werd Sadie opnieuw geadopteerd – en keerde daarna terug. Helaas was dit niet het einde van het verhaal; ze werd geadopteerd en keerde een week later terug.
Sadie en haar nestgenoten waren nog maar een paar maanden oud toen ze aankwamen bij de Harris County Animal Shelter in Texas. Sadie was gefotografeerd door het personeel en de kleine hond werd prompt geadopteerd door een gezin. Maar dit was niet de eeuwige familie waar Sadie naar op zoek was.
Ashley Roberts, een dierenasielmedewerker in Harris County, was aanwezig toen Sadie’s familie haar vorige maand overdroeg. Roberts vertelde The Dodo: “[Sadie] zat in een klein balletje.” “Eerlijk gezegd ging ik ervan uit dat ze een zwerver was die ontdekt was, en daarom was ze zo bang. Ze leek niet eens op haar gemak te zijn bij de mensen met wie ze was.
“Ze noemden iets in de trant van [Hurricane] Harvey en zeiden: ‘We dachten dat we haar zouden houden’,” voegde Roberts eraan toe. “Maar ze leken er geen spijt van te hebben dat ze haar terugstuurden naar het asiel.” Sadie’s puppyfoto verscheen toen een medewerker haar microchip scande en haar gegevens opzocht op hun systemen.
“[The staff member] barstte bijna in tranen uit”, voegde Roberts eraan toe. ‘Hij kon niet eens functioneren toen hij haar originele foto zag en haar terugkeer nu… teruggegeven aan een opvangcentrum voor doden. Het was een scherp contrast tussen haar zelfverzekerde puppyfoto en de hond die we voor ons zagen. Hij was bijna in tranen. Ik was al in tranen.”
De volgende week benaderde een ander gezin het asiel en smeekte om Sadie te adopteren. Iedereen was in het begin dolgelukkig, denkend dat Sadie’s pech voorbij was. Sadie’s nieuwe familie bracht haar echter een week later ook terug. “Ik was er niet bij de tweede keer dat ze zich overgaf, maar [the new family] meldde dat ze steeds ongelukken in huis kreeg”, legt Roberts uit. “Wat er volgens ons gebeurde, was dat ze zo bang was dat ze nerveus plaste.”
Hierna deelde de bemanning Sadie’s foto’s op Facebook in de hoop dat ze snel een beter – en meer permanent – huis zou vinden. Kort daarna nam een jonge vrouw contact op met het asiel en bood aan Sadie te adopteren met de bedoeling haar te adopteren.
“We streven ernaar om adoptie- en pleegadvisering te doen, zodat deze dieren en individuen een grotere kans van slagen hebben bij de adoptie”, legt Roberts uit. “En we hebben uitdrukkelijk verklaard: ‘[Sadie] hoeft niet minstens een week in de buurt van andere honden te zijn – geef haar gewoon wat ruimte en geef haar wat tijd om te kalmeren – ze heeft zoveel meegemaakt.’” Volgens Roberts, de jonge vrouw luisterde om de een of andere reden niet.
“Ze leek goede bedoelingen te hebben, en we gingen ervan uit dat het goed zou komen”, voegde Roberts eraan toe. “Dus nam ze haar mee naar huis en zei: ‘Oh, ze doet het zo goed.’ ‘Breng je hond mee,’ instrueerde ze haar zus. Als gevolg hiervan brengt haar zus haar hond en valt Sadie aan. Sadie’s nek zat onder de bijtwonden toen ze voor de vierde keer naar de Harris County Animal Shelter werd gestuurd.
“Het is allemaal pech geweest”, voegde Roberts eraan toe. “Ik heb nog nooit een hond gezien die zo vaak is teruggestuurd.” Om Sadie te helpen weer op het goede spoor te komen, regelde het opvangpersoneel dat ze bij Down South Rescue in een pleeggezin werd geplaatst.
“Sadie is bij een ervaren pleeggezin en ze werkt met haar samen”, vertelde Sharon Fanning, directeur van Down South Rescue, aan The Dodo. “Ze is nog steeds doodsbang en wantrouwend tegenover anderen. Toch heeft ze een sterke band met haar pleegmoeder ontwikkeld. Het zal even duren voordat ze zowel mentaal als fysiek hersteld is. En we zullen uiterst selectief zijn in wie we haar toelaten.” Sadie zal nu niet beschikbaar zijn voor adoptie, maar als ze dat wel is, hoopt Roberts dat ze het best mogelijke huis krijgt.
“Ze was erg aardig in het asiel – ik denk niet dat ze een wreed bot in haar lichaam heeft”, voegde Roberts eraan toe. “Het enige wat we willen is een thuis waar ze wordt aanbeden en waar ze de tijd en energie krijgt die ze nodig heeft.
Bron: androdass.com