De puppy bracht de laatste dagen van zijn leven door met de voldoening te weten dat er ook goede mensen op aarde zijn
Nadat hij de mooie jaren van zijn bestaan had gewijd aan een ondankbare familie, verscheen het lot van een Duitse herder genaamd Heart te worden gedegradeerd tot ondergang in volledige verlatenheid en meer dan men nodig heeft. Zijn verhaal herinnert ons er echter aan dat hoop de ultieme factor is om verloren te gaan, en deze grootvader van een hoektand stak vol liefde de regenboog over.
De kleine was achtergelaten in een oude woning zodat zijn levensstijl zich daar zou ontwikkelen.
Gelukkig kwamen de bedoelingen van de voormalige eigenaren nu niet uit, en de jongens van het dierenrechtenbureau Qua la Paampa, geplaatst in Bitonto, Bari (Italië), waren vastbesloten om in te grijpen.
Heart, toen ze ooit werd gedoopt met de hulp van haar redder Gianna Serena Manfredi, leed aan verlamming en kroop door de laan op zoek naar voedsel. ‘S Nachts keerde de harige terug zoals het hoort naar de historische residentie waar ze hem hadden achtergelaten. Het waren zeer uitdagende jaren voor deze jongen. Tegen de tijd dat ze hem hadden gered, probeerden de vrijwilligers Heart weer mobiel te krijgen. Ze gebruikten zelfs een tijdje een rolstoel, maar de zwelling in zijn ruggengraat werd een keer erger.
Er was ooit niets dat ze wilden doen om de hond weer gezond te krijgen, maar wat ze zeker willen doen, is zijn hart vasthouden en dus hebben ze zich ertoe verbonden om deze laatste dagen zo gelukkig mogelijk te maken. Het vrouwtje wilde dat Heart begreep wat liefde van dichtbij betekende, voordat ze deze wereld verliet.
Bovendien nam de Samaritaanse dame het op zich om hem een absoluut waardig en vreedzaam einde te bezorgen. Hart in de rolstoel die hij een tijdje heeft gebruikt.
Gianna maakte het voor de pup mogelijk om de zee en het liegen op zijn matras te leren kennen om de puurste, meest herstellende wind te ervaren. “En we gingen naar de zee, ooit was het mooi, de wind streelde mijn oren, de golven sloegen op de rotsen, het geluid van de zee in de toch stille winter. Vroeger was het heel ontspannend, ik viel bijna in slaap en vergat alle pijn van verlatenheid door degene te gebruiken die me heel weinig koesterde”, schreef de werkgever op Facebook.
Toen hij de zee vaststelde, stond Heart absoluut geïmmobiliseerd op zijn achterpoten, maar zijn verzorgers hielpen hem om het bloedeloze water een beetje te ervaren. “(Vergeet) de pijn van de verwondingen die ze beginnen te voelen, de pijn van het niet in staat zijn om daarop te rennen, een kleine hond die ooit aan het wandelen was op de rots. Ik kon geen contact maken met het water, maar de persoonlijkheden hielpen Maine via het transport Maine wat en bevochtigden mijn gezicht, het was ooit schoon en geparfumeerd met vrijheid”, voegde hij eraan toe
De pijn die Heart aanhield op een bepaald moment van zijn verlatenheid is onvoorstelbaar. Maar deze engelen van vlees en bloed deden al het mogelijke om hem te helpen vergeten. De gedomesticeerde hond bracht de laatste dagen van zijn leven door met het genoegen te weten dat er nog meer goede mensen op aarde zijn.
Wat Heart heeft geleden is onvoorstelbaar, maar Gianna bevestigde dat liefde alles kan genezen. Deel dit verhaal om je vrienden ervan bewust te maken dat ook zij engelen van vlees en bloed kunnen worden.