Een hond, later Motery genaamd, werd helemaal alleen gevonden met haar mond dichtgeplakt, schrijft ilovemydogsomuch
Haar achterpoten waren ook aan elkaar gebonden met een schoenveter. Toen vriendelijke mensen Motery eindelijk vonden, waren ze diepbedroefd. Hoe kan iemand zo wreed zijn tegen een dier? Het is werkelijk ondenkbaar.
Motery (we zullen haar kortweg Mo noemen) is een slachtoffer. Ze is niet alleen het slachtoffer van dierenmishandeling en wreedheid, maar ook van de ondergrondse handel in hondenvlees. Hoewel hondenvleeskwekerijen illegaal zijn op Bali, opereren ze nog steeds onder de radar. Mo’s reddingswerkers denken dat ze aan de slachting is ontsnapt door van een voertuig te springen op weg naar de boerderij. Sindsdien dwaalde ze alleen rond.
Met haar achterpoten vastgebonden en haar mond verzegeld, is het een wonder dat ze nog leeft. Mo’s redders brachten haar naar een plaatselijke dierenkliniek om haar de hulp te geven die ze zo hard nodig heeft. Omdat Mo niet kon eten of drinken, was hij ernstig ondervoed en uitgedroogd. Ze had IV-vloeistoffen en aanvullende voeding nodig om weer op krachten te komen.
De dierenarts schatte dat Mo nog maar vijf maanden oud is. Ze is nog maar een baby! Doordat haar mond werd verzegeld, ontwikkelde ze een ernstige infectie. Ze heeft een hoge dosis antibiotica gekregen. Toen het tijd was om de tape van haar mond af te knippen, hield iedereen zijn adem in. Ze wisten dat het eng voor haar zou zijn. Gelukkig gaven ze haar pijnstillers en lichte verdoving. De puppy was zo’n trooper!
Binnen een paar weken kwam Mo aan. Ze liet iedereen zien hoe sterk ze is. Ook al werd ze zo slecht behandeld, ze had niets dan liefde te geven. Het was behoorlijk inspirerend. Om het menselijk ras te kunnen vergeven voor zo’n ondenkbare wreedheid, laat alleen maar zien hoe speciaal ze is.
Mo kon eindelijk zelf eten. Maar de dierenarts besloot toch dat ze geopereerd moest worden aan haar snuit. Om haar een zo normaal mogelijk leven te laten leiden, had ze huidgrafieken en reconstructieve chirurgie nodig. Zo kon ze makkelijker eten en zelfs spelen zoals een puppy hoort! Mo is niet alleen geopereerd, ze heeft het absoluut geweldig gedaan!
Mo’s redders waren bang dat potentiële adoptanten zouden worden afgeschrikt door haar uiterlijk. Ze waren ook bezorgd dat Mo, die zo gewend was aan de dierenartskliniek, zich niet zou aanpassen aan een nieuw leven in een forever home. Gelukkig stroomden de adoptieaanvragen binnen toen Mo’s verhaal op sociale media werd gedeeld.
Een heel leuk stel schreef een mooie brief aan de redders van Mo. Dit zette hun sollicitatie zeker bovenaan! Mo’s reddingswerkers belden het stel en vroegen of ze Mo wilden ontmoeten. Iedereen was zo zenuwachtig. Mo had zoveel meegemaakt en hoewel ze heel lief was, kon ze verlegen zijn bij nieuwe mensen.
Bron: ilovemydogsomuch.tv