De meest schattige hond ooit, genaamd Hercules, leefde op een vuilnisbelt in Turkije. Hij stond bekend als de hond die iedereen begroette die zijn afval weggooide door op zijn auto te springen. Het was alsof hij vroeg om met hen mee naar huis te gaan.
Helaas zou niemand ooit op zijn aanbod ingaan. Het zou kunnen zijn omdat hij zo smerig was van al het afval waarin hij leefde.
Amanda Cunefare, een vrijwilliger voor Redders Zonder Grenzen (RWB), een organisatie die honden redt in Turkije, vertelde The Dodo, “Hij zou springen op de ramen van de auto, en hij klampte zich vast aan elke persoon. Hij was een mensenhond.”
Helaas leefden meer dan 800 honden op deze specifieke stortplaats in hartverscheurende omstandigheden. De honden waren altijd koud en op zoek naar eten.
“Het is koud, er is geen schoon water en voedsel is schaars”, legt Cunefare uit. “Je moet vechten met 800 honden om grondstoffen en jezelf begraven in stapels afval om warm te blijven. Het is een afschuwelijke, afschuwelijke plek om jarenlang te moeten overleven.”
Een jonge Turkse vrouw, Gocke Erdogan genaamd, begon de zwerfhonden op de stortplaats te voeren en ervoor te zorgen dat ze de medische hulp kregen die ze nodig hadden. toen sloot RWB zich aan bij Erdogan en hielp meer dan 47 van hen een nieuw huis te vinden, terwijl ze voedsel en medische zorg voor de anderen verstrekten.
RWB heeft zich gericht op het eerst herplaatsen van de oudere honden en puppy’s aangezien zij het moeilijk hebben om te overleven.
Hercules was anders dan alle andere honden. “Deze hond wilde zo graag naar buiten”, zei Cunefare. “Je zag het aan zijn ogen.”
Nadat zijn beste maatje Dudas door Cunefare was geadopteerd, ging het niet zo goed met de Hercules: “Gocke had contact opgenomen met mijn vriend”, zei Cunefare. “Ze had gezegd dat ze bang was om het me te vragen, maar ze wilde weten of ze me Hercules kon sturen, aangezien Dudas weg was, het ging niet zo goed met hem.”
Blijkt dat Hercules en Dudas eigenlijk beste vrienden waren op de stortplaats en dat Dudas een soort draagmoeder van Hercules was geworden.
“Mijn hart brak,” zei Cunefare. “Ik zei: ‘Dat is verschrikkelijk. Als ik dat had geweten, hadden ze allebei kunnen komen.’ Ik kan me alleen maar voorstellen hoe vreselijk het was [for him] om haar te zien vertrekken. Dus ik zei: ‘Stuur hem absoluut hierheen.’”
Met goedkeuring van Cunefare werd Hercules naar de VS getransporteerd om bij Cunefare en Dudas op het terrein van 2 hectare te gaan wonen. De hereniging van Hercules en Dudas was pure magie. “Ze herkenden elkaar meteen”, zei Cunefare. “Ze renden rond en ze speelden.”